Liczby i fakty z naszej historii

Najistotniejsze wydarzenia od 1943 roku do dziś

1943-1945

Alianci rozpoczynają gromadzenie danych na temat robotników przymusowych, uchodźców i więźniów niemieckiego nazistowskiego reżimu. Zadanie to realizuje Naczelne Dowództwo Alianckich Sił Ekspedycyjnych, w skrócie SHAEF, działające  najpierw w Londynie, następnie w Wersalu, a w końcu we Frankfurcie nad Menem.

Wrzesień 1945

Rządy wojskowe podejmują decyzję o przeniesieniu administracji Central Tracing Bureau do Centralnego Biura Poszukiwań w ramach Administracji Narodów Zjednoczonych do spraw Pomocy i Odbudowy (UNRRA) w dzielnicy Höchst we Frankfurcie nad Menem. Ta instytucja jest prekursorem późniejszych Arolsen Archives.

Październik 1945

W Central Tracing Bureau rozpoczyna się tworzenie listy nazwisk, która ma pomóc w poszukiwaniu zaginionych osób. Owocem tych prac jest Centralna Kartoteka Nazwisk – klucz do dokumentów.

1946

Alianci przenoszą Centralne Biuro Poszukiwań z Frankfurtu-Höchst do małego miasteczka na północy Hesji – Arolsen.

Lipiec 1947

Po wygaśnięciu mandatu UNRRA zarządzanie Centralnym Biurem Poszukiwań w Arolsen przejmuje nowo powstała Międzynarodowa Organizacja Uchodźców (IRO) z siedzibą w Genewie.

1948

Służba poszukiwawcza zmienia nazwę na „International Tracing Service” (ITS) – ta nazwa jest stosowana do dziś.

1951

Kierownictwo nad ITS przejmuje Aliancka Wysoka Komisja ds. Niemiec (HICOM). ITS (teraz: Arolsen Archives) do dziś pozostaje pod nadzorem Komisji Międzynarodowej złożonej z przedstawicieli jedenastu krajów: Belgii, Francji, Grecji, Holandii, Izraela, Luksemburga, Niemiec, Polski, USA, Włoch oraz Zjednoczonego Królestwa.

1955

Alianci powierzają zarządzanie ITS Międzynarodowemu Komitetowi Czerwonego Krzyża (MKCK). Podstawą tej decyzji są Porozumienia z Bonn ratyfikowane przez Komisję Międzynarodową, które początkowo wprowadziły ograniczenia czasowe.

1965

Zniesiono ograniczenia czasowe dla Porozumienia z Bonn.

1990

Republika Federalna Niemiec zobowiązuje się do zapewnienia ram umożliwiających dalszą działalność ITS.

1998

ITS staje się jednym z pionierów digitalizacji zasobów archiwalnych. Rozpoczyna się pierwszy obszerny projekt, którego celem jest przyspieszenie udzielania informacji na podstawie dokumentów z archiwum.

2007

28 listopada 2007 roku ITS otwiera dla badaczy i odwiedzających drzwi swojego archiwum, które pozostawały zamknięte dla osób z zewnątrz przez niemal 25 lat. Otwarcie następuje na skutek międzynarodowych protestów środowisk akademickich i politycznych oraz ofiar prześladowań nazistowskich, domagających się dostępu do cennych dokumentów historycznych.

2012

Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża (MKCK) wycofuje się z zarządzania ITS. Komisja Międzynarodowa obejmuje przewodnictwo nad instytucją i wyznacza nowe cele.

2013

Wchodzą w życie Porozumienie o Międzynarodowej Służbie Poszukiwań sporządzone w Berlinie oraz deklaracja partnerstwa z Archiwum Federalnym jako nowym partnerem instytucjonalnym ITS.

16 października do rejestru UNESCO „Pamięć Świata” dodany zostaje  historyczny zbiór oraz Centralna Kartoteka Nazwisk.

2015

Początek tworzenia archiwum online, które zapewni cyfrowy dostęp do danych i dokumentów osobom z całego świata.

2016

Rozpoczęcie kampanii #StolenMemory: wolontariusze pomagają w poszukiwaniach rodzin ofiar niemieckich nazistowskich prześladowań. Celem jest zwrócenie im rzeczy osobistych należących do dawnych więźniów obozów koncentracyjnych.

2017

Zbiór dokumentów zostaje przeniesiony do tymczasowego archiwum. Brakuje budynku archiwum, w którym możnaby pomieścić dokumenty stanowiące światowe dziedzictwo przy zapewnieniu odpowiednich warunków przechowywania.

2019

ITS zmienia nazwę na Arolsen Archives. Inauguracja archiwum online we współpracy z Międzynarodowym Instytutem Pamięci Ofiar Holokaustu Jad Waszem w Izraelu. Od teraz osoby z całego świata mogą przeszukiwać zasoby online w celu zrekonstruowania losów ofiar prześladowań niemieckiego reżimu narodowosocjalistycznego.

2020

Archiwum online otrzymuje nagrodę European Heritage Award / Europa Nostra Award będącą najbardziej prestiżowym wyróżnieniem w obszarze dziedzictwa kulturowego w Europie.
 
Ponadto rozpoczyna się inicjatywa crowdsourcingowa #everynamecounts – początkowo realizowana jest w szkołach jako projekt pedagogiczny, a później otwiera się na szersze grono odbiorców. Poprzez rejestrowanie danych z archiwalnych dokumentów wolontariusze na całym świecie pracują nad udostępnieniem tych informacji online, co ma na celu umożliwienie ich cyfrowego przeszukiwania zarówno przez badaczy, jak i potomków osób prześladowanych przez nazistów.

2021

Strona internetowa #StolenMemory zostaje uhonorowana zarówno nagrodą Grimme Online Award, jak również główną nagrodą w konkursie Art Directors Club.

2024

Arolsen Archives uruchamiają multimedialną, interaktywną platformę edukacyjną „und heute?”. Platforma skupia się na historii niemieckiego reżimu nazistowskiego oraz kwestiach związanych z partycypacją społeczną i wykluczeniem od 1945 roku. Została przygotowana z myślą o młodych ludziach dorastających w cyfrowym świecie. 
 
Po przeprowadzeniu konkursu biuro architektoniczne Nieto Sobejano Arquitectos z Berlina otrzymuje kontrakt na budowę nowego budynku archiwum. Jego ukończenie planowane jest na 2028 rok, a szacowany koszt budowy to ok. 17,3 mln euro.