1943-1945
Alianci rozpoczynają gromadzenie danych na temat robotników przymusowych, uchodźców i więźniów niemieckiego nazistowskiego reżimu. Zadanie to realizuje Naczelne Dowództwo Alianckich Sił Ekspedycyjnych, w skrócie SHAEF, działające najpierw w Londynie, następnie w Wersalu, a w końcu we Frankfurcie nad Menem.
Wrzesień 1945
Rządy wojskowe podejmują decyzję o przeniesieniu administracji Central Tracing Bureau do Centralnego Biura Poszukiwań w ramach Administracji Narodów Zjednoczonych do spraw Pomocy i Odbudowy (UNRRA) w dzielnicy Höchst we Frankfurcie nad Menem. Ta instytucja jest prekursorem późniejszych Arolsen Archives.
Październik 1945
W Central Tracing Bureau rozpoczyna się tworzenie listy nazwisk, która ma pomóc w poszukiwaniu zaginionych osób. Owocem tych prac jest Centralna Kartoteka Nazwisk – klucz do dokumentów.
1946
Alianci przenoszą Centralne Biuro Poszukiwań z Frankfurtu-Höchst do małego miasteczka na północy Hesji – Arolsen.
Lipiec 1947
Po wygaśnięciu mandatu UNRRA zarządzanie Centralnym Biurem Poszukiwań w Arolsen przejmuje nowo powstała Międzynarodowa Organizacja Uchodźców (IRO) z siedzibą w Genewie.
1948
Służba poszukiwawcza zmienia nazwę na „International Tracing Service” (ITS) – ta nazwa jest stosowana do dziś.
1951
Kierownictwo nad ITS przejmuje Aliancka Wysoka Komisja ds. Niemiec (HICOM). ITS (teraz: Arolsen Archives) do dziś pozostaje pod nadzorem Komisji Międzynarodowej złożonej z przedstawicieli jedenastu krajów: Belgii, Francji, Grecji, Holandii, Izraela, Luksemburga, Niemiec, Polski, USA, Włoch oraz Zjednoczonego Królestwa.
1955
Alianci powierzają zarządzanie ITS Międzynarodowemu Komitetowi Czerwonego Krzyża (MKCK). Podstawą tej decyzji są Porozumienia z Bonn ratyfikowane przez Komisję Międzynarodową, które początkowo wprowadziły ograniczenia czasowe.
1965
Zniesiono ograniczenia czasowe dla Porozumienia z Bonn.
1990
Republika Federalna Niemiec zobowiązuje się do zapewnienia ram umożliwiających dalszą działalność ITS.
1998
ITS staje się jednym z pionierów digitalizacji zasobów archiwalnych. Rozpoczyna się pierwszy obszerny projekt, którego celem jest przyspieszenie udzielania informacji na podstawie dokumentów z archiwum.
2007
28 listopada 2007 roku ITS otwiera dla badaczy i odwiedzających drzwi swojego archiwum, które pozostawały zamknięte dla osób z zewnątrz przez niemal 25 lat. Otwarcie następuje na skutek międzynarodowych protestów środowisk akademickich i politycznych oraz ofiar prześladowań nazistowskich, domagających się dostępu do cennych dokumentów historycznych.
2012
Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża (MKCK) wycofuje się z zarządzania ITS. Komisja Międzynarodowa obejmuje przewodnictwo nad instytucją i wyznacza nowe cele.
2013
Wchodzą w życie Porozumienie o Międzynarodowej Służbie Poszukiwań sporządzone w Berlinie oraz deklaracja partnerstwa z Archiwum Federalnym jako nowym partnerem instytucjonalnym ITS.
16 października do rejestru UNESCO „Pamięć Świata” dodany zostaje historyczny zbiór oraz Centralna Kartoteka Nazwisk.
2015
Początek tworzenia archiwum online, które zapewni cyfrowy dostęp do danych i dokumentów osobom z całego świata.
2016
Rozpoczęcie kampanii #StolenMemory: wolontariusze pomagają w poszukiwaniach rodzin ofiar niemieckich nazistowskich prześladowań. Celem jest zwrócenie im rzeczy osobistych należących do dawnych więźniów obozów koncentracyjnych.
2017
Zbiór dokumentów zostaje przeniesiony do tymczasowego archiwum. Brakuje budynku archiwum, w którym możnaby pomieścić dokumenty stanowiące światowe dziedzictwo przy zapewnieniu odpowiednich warunków przechowywania.
2019
ITS zmienia nazwę na Arolsen Archives. Inauguracja archiwum online we współpracy z Międzynarodowym Instytutem Pamięci Ofiar Holokaustu Jad Waszem w Izraelu. Od teraz osoby z całego świata mogą przeszukiwać zasoby online w celu zrekonstruowania losów ofiar prześladowań niemieckiego reżimu narodowosocjalistycznego.
2020
Archiwum online otrzymuje nagrodę European Heritage Award / Europa Nostra Award będącą najbardziej prestiżowym wyróżnieniem w obszarze dziedzictwa kulturowego w Europie.
Ponadto rozpoczyna się inicjatywa crowdsourcingowa #everynamecounts – początkowo realizowana jest w szkołach jako projekt pedagogiczny, a później otwiera się na szersze grono odbiorców. Poprzez rejestrowanie danych z archiwalnych dokumentów wolontariusze na całym świecie pracują nad udostępnieniem tych informacji online, co ma na celu umożliwienie ich cyfrowego przeszukiwania zarówno przez badaczy, jak i potomków osób prześladowanych przez nazistów.
2021
Strona internetowa #StolenMemory zostaje uhonorowana zarówno nagrodą Grimme Online Award, jak również główną nagrodą w konkursie Art Directors Club.
2024
Arolsen Archives uruchamiają multimedialną, interaktywną platformę edukacyjną „und heute?”. Platforma skupia się na historii niemieckiego reżimu nazistowskiego oraz kwestiach związanych z partycypacją społeczną i wykluczeniem od 1945 roku. Została przygotowana z myślą o młodych ludziach dorastających w cyfrowym świecie.
Po przeprowadzeniu konkursu biuro architektoniczne Nieto Sobejano Arquitectos z Berlina otrzymuje kontrakt na budowę nowego budynku archiwum. Jego ukończenie planowane jest na 2028 rok, a szacowany koszt budowy to ok. 17,3 mln euro.